Mert İnan / İSTANBUL – Ankara Üniversitesi öğretim üyesi Doç. Dr. Necip Hablemitoğlu suikastına ait iddianamede yeni ayrıntılar ortaya çıkmaya devam ediyor.
Savcılık makamı, kuşkulu Mustafa Özcan ile Enver Altaylı’nın, Necip Hablemitoğlu’nu FETÖ/PDY ile ilgili çalışmalarından vazgeçirmek emeliyle faaliyet yürüttüklerini, Özcan’ın Altaylı’dan yardım istediğini, Altaylı’nın da öncelikle Halil Şıvgın üzerinden Hablemitoğlu’nu ikna etmeye çalıştığını lakin sonuç alamadığı için Levent Göktaş’a ulaşarak, Hablemitoğlu’nu engellediğini öne sürüyor.
‘Ruhumu satın aldı’
İddianemenin en çarpıcı kısımlarını ise Enver Altaylı’nın sürücülüğünü yapan N.A.’nın tabirleri oluşturuyor. N.A. tabirinde Hablemitoğlu’nun öldürülmesinden sonra Altaylı ile ortalarında geçen bir diyaloğu da anlatıyor. N.A., ifadesinde Altaylı’ya “Necip Hablemitoğlu’nu öldürmüşler” dediğini, Altaylı’nın da “Boşver N. ölmüş gitmiş bize ne, toprağı bol olsun” cevabını verdiğini öne sürüyor.
N.A., tabirinde, Levent Göktaş’ın ismini birinci olarak Enver Altaylı’nın Serhat Ilıcak ile telefonla görüştüğü sırada duyduğunu, Altaylı’nın 2013 yılı içinde Göktaş ile cezaevinden çıktıktan 5-6 ay sonra makul aralıklarla görüşme yaptığını, bu görüşmelerin Göktaş’ın ofisinde olduğunu öne sürdü. N.A., tezlerinin devamında, Nuri Gökhan Bozkır ile Enver Altaylı’yı tanıştıran kişinin de Aydın Köstem olduğunu belirtti. N.A. sözünde ayrıyeten, Aydın Köstem’i 1994’de Avrasya Vakfı’nda gördüğünü, Köstem’in devlete, askeriyeye silah temin ettiğini, İran Caddesi üzerinde bir ofisi olduğunu, sık sık Altaylı’nın konutuna geldiğini, Nuri Gökhan Bozkır’ı ise 2011 yılında Turan Güneş Bulvarı’ndaki Angora Pastanesi’nde Altaylı ve Köstem ile birlikte otururken, bir defa de Altaylı’nın konutunda gördüğünü öne sürdü. N.A. tezlerinin devamında, 2002 yılında Altaylı ve Serhat Ilıcak’ın memleketler arası bir şirketle iş yaptıklarına değinerek şunları söyledi:
“Bu iş alakasından doğan samimiyetten dolayı şirket özel bir telefonu Enver Altaylı’ya vermişti. Serhat Ilıcak’a da bir telefon verilmişti. O tarihte bu iki telefon ortasında eşleştirme yapılarak dinlemelere karşı korunduğunu biliyordum. Enver Altaylı, Mustafa Özcan ile yaptığı son görüşmeden birkaç gün sonra bu telefon üzerinde Serhat Ilıcak’ı aramıştı. Görüşme sırasında Altaylı’nın bulunduğu odanın kapısı açıktı, ben konuşulanları duyuyordum. Telefonda Enver Altaylı, Serhat Ilıcak’a ‘Serhatcığım, ben Levent Göktaş ile görüştüm, biz mutabık kaldık, siz çalışmalarınıza başlayın, bir meşakkat vesaire bir şey olursa beni arayabilirsin’ diyordu. Altaylı ile Ilıcak ortasında sıkı bir ilgi vardır. Günde 3-4 sefer görüşürlerdi. Serhat Ilıcak için ‘Bu benim ruhumu satın aldı, dünyadaki birkaç dostumdan biri Serhat’tır’ kaygısı. Serhat Ilıcak’ın o tarihlerde matbaaları vardı, bir orta Tercüman gazetesini çıkarıyordu. Ekonomik durumunun düzgün olduğunu biliyorum.”
Genelkurmay ihalesi
“Enver Altaylı’nın bu ihale sürecini takip etti. Hatta bu iş için Almanya’ya gidip geldi. O periyot hatırladığım kadarıyla Erzurumlu işadamı olan H.P., tekrar inşaat işleriyle uğraştığını bildiğim M.Ç. ile Genelkurmay ayağında emekli bir albay ya da binbaşı olan Dinçer isimli şahısla irtibata geçiyordu. Şirketinin Genelkurmay’dan randevu talebini Enver Altaylı’nın irtibatları vasıtasıyla aldığını biliyorum. Yaklaşık 1-1.5 sene sonra bu altyapı işi için materyal temini kısmını o şirket aldı. 2003 yılı içerisinde ihale süreci onaylandıktan sonra iş bitmeden, mal teslimi yapılmadan o gün itibariyle yaklaşık 900 küsur bin dolar parayı Enver Altaylı ve Serhat Ilıcak üzerinden yapılan görüşmeler sonucu benim İstanbul Florya’da bulunan banka hesabıma gönderdiler. Bu paraya ait ortacılar H.P.’ye 30 bin dolar, M.Ç.’ye 80 bin dolar, Mamaklı Uzun Nuri ve Kemal’e 15’şer bin dolar, Erol ve Dinçer isimli albaya 15’er bin dolar, bir de Altaylı’nın eski vakıf çalışanı T.A.’ya 10 bin dolar verdikten sonra kalan parayı Ilıcak ile eşit olarak paylaştılar. Benim hesabıma gelen paradan, aracılara paraları Enver Altaylı elden teslim etti. Ilıcak’a da kendi hissesini ya havale ettim ya da Altaylı elden götürüp vermişti.”
Aracı rolü üstlendiler
İddianamede para trafiğine ait şu savlara yer verildi: “12.08.2003 tarihinde Ali Serhat Ilıcak ve Enver Altaylı’nın O.T. ve N.A.’nın banka hesapları üzerinden yaklaşık 900 bin ABD dolarını alması konuları birlikte düşünüldüğünde, kelam konusu bu paranın Hablemitoğlu’nun öldürülmesi hareketi öncesi yapılan bir muahede parası olduğu kanaatini vermektedir. Çünkü, Mustafa Özcan’ın, Hablemitoğlu’nun engellenmesi tarafında Altaylı’ya ilettiği ağır talepleri karşısında, Altaylı’nın işadamı olan ve Almanya’da yaşayan Ali Serhat Ilıcak’tan ne üzere bir yardım istemiş olabileceği sorusu akla gelmektedir. Altaylı burada Ilıcak’tan Almanya üzerinden şirket ile Genelkurmay ortasında geçen ihale sürecinde şirket adına aracılık rolü için bağ kurmasını istediği düşünülmektedir. Altaylı’nın, Hablemitoğlu’nun engellenmesi konusunda Göktaş’tan yardım istemesi sonucunda Hablemitoğlu’nun öldürülmesi düşünüldüğünde ise, cinayetin işlenmesi sürecinde yer alan birtakım bireyler için para temin edilmesi muhtaçlığının, bahsedilen ihale sürecinden alınan komite parası ile karşılandığı kanaati oluşmaktadır. Aydın Köstem’in, Altaylı’dan istediği 30 bin dolar para da bu hedefle istenilen ve verilen bir paradır. Kelam konusu ihale mukavelesi 3.7.2003 tarihinde imzalanmış olsa da N.A.’nın alınan sözünden ihale sürecinin 2002 yılı içerisinde başladığı bilinmektedir. İhale kontratının imzalanmasından sonra N.A. ve O.T. hesaplarına gönderilen kelam konusu paraların Ilıcak ve Altaylı tarafından çekildikten sonra, cinayette rolü olan şüphelilerden Köstem hariç kime dağıtıldığına dair net bir tespit yapılamamaktadır.”